Είδα ένα καθηγητή πανεπιστημίου να γίνεται ξαφνικά παπάς και συγκλονίστηκα πραγματικά. Γνωστός καθηγητής της νομικής και πρώην υπουργός, ανήκει στον λεγόμενο προοδευτικό χώρο, αρθρογράφος και συγγραφέας νομικών και φιλοσοφικών βιβλίων. Δεν είχε καμία απολύτως σχέση με θρησκοληψίες και ούτε καν ως απλός θρησκευόμενος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί! Καυτηρίαζε τον φανατισμό απ όπου και αν προέρχεται, είχε ανοιχτό μυαλό και ευρεία κοινωνική αντίληψη. (πολιτικά διαφωνώ μαζί του αλλά αυτό δεν έχει σημασία). Είναι ο καθηγητής Κώστας Μπέης που έγινε ξαφνικά παπάς όταν σκοτώθηκε η κόρη του, νομίζω σε τροχαίο..
Υποκλίνομαι βαθειά στον ανθρώπινο πόνο και στην ανθρώπινη ανάγκη που κάνει ακόμα και ένα ανοιχτό μυαλό να αναζητά μια διέξοδο στο υπερβατικό, εφόσον δεν την βρίσκει σε τούτη τη γη που πατούμε.. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δικαιώνονται οι διάφοροι επί γης dealers του υπερβατικού και αρθρογράφοι του, οι διάφοροι έμποροι της ανθρώπινης πίστης και καραγκιόζηδες δεσποτάδες με τις χρυσοποίκιλτες ρόμπες (άμφια τα λένε) που αντλούν την εξουσία τους από την «ύπαρξη» ενός τίποτα.. Δεν υπάρχει «κάτι» έξω από την κοινωνία και την Ιστορία. Δεν υπάρχει θεός. Όλα εδώ βρίσκονται και όλα εδώ μένουν. Εμείς οι ίδιοι κατασκευάζουμε τους θεούς μας και αυτοί θα υπάρχουν όσο υπάρχει και η ανάγκη.. Υποκλίνομαι στον πόνο του καθηγητή και ομολογώ ότι τελικά είναι αρκετά εύκολο να είναι κανείς άθεος όπως εγώ που δεν έχω νιώσει τέτοιο πόνο. Ούτε και είναι σπουδαίο να παραμένει κανείς άθεος και βολεμένος όπως εγώ.. Για άλλη μια φορά διαπιστώνω πως δεν υπάρχει τίποτα το σπουδαιότερο, το ιερότερο και αγιότερο από τον ανθρώπινο πόνο και την ανθρώπινη ανάγκη..
S O F I S T I S 
τόχω σκεφτεί πολλές φορές αυτό και κάθε φορά λέω πως σε τέτοιες περιπτώσεις δεν έχω να πω τίποτε, απολύτως τίποτε…υποκλίνομαι στην ανθρώπινη φύση μου, είναι κομμάτι της…
καλημέρα!
Πραγματικά δεν καταλαβαίνω, γιατί κανείς πρέπει να απολογείται σε αυτόκλητους κριτές για τις όποιες ιδεες του, θρησκευτικές ή μη, πολιτικές ή μη. Γιατί τελικά κάποιοι να καπηλεύονται την «προοδευτικότητα» και να την χρησιμοποιούν επιλεκτικά, την ίδια στιγμή που θέλουν να θεωρούν τους εαυτούς τους ειδήμονες επι φιλοσοφικών κοινωνιολογικών κλπ. θεμάτων. Τελικά εάν δεν υπερτερεί ο σεβασμός στη διαφορετικότητα και στις επιλογές των άλλων, όλα τα περί προοδευτικότητας είναι φούμαρα, αφού στην πράξη φαίνεται ο σεβασμός προς τον άλλον ο οποίος εκφράζεται κυρίαρχα με σεβασμό στις επιλογές του, όπως και ο κρίνων έχει την ίδια απαίτηση για τον σεβασμό των δικών του ιδεών, και μάλιστα τον θεωρεί αυτονόητο!
dikigorika,
Συμφωνώ απολύτως ότι προοδευτικότητα χωρίς σεβασμό στη διαφορετικότητα δεν γίνεται.
Όμως τα άλλα δεν τα κατάλαβα, ειλικρινά..
Σοφιστή ή σοφιστά επί το λογιότερο
υποκλίνομαι μπροστά στο ανθρώπινο πόνο και συγχαίρω τον κ Μπέη για την απόφαση του. Δηλώνω δε ότι δεν θρησκεύομαι μέχρις στιγμής τουλάχιστον. Στο τέλος δεν ξέρω τι πρόκειται να γίνει γιατί τα «θρησκευτικά» δεν μου είναι παντελώς αδιάφορα, σιχαίνομαι όπως και εσύ τους κυρίους με τα πολυτελή άμφια και τους όρκους παρθενίας και ακτημοσύνης που καθημερινά παραβιάζουν
Σοφιστή, στο προσεκτικό σου ποστ η επαφή με τη θρησκεία παριστάνεται βασικά ως αποκούμπι σε περιπτώσεις προσωπικών δυσκολιών. Ασφαλώς μπορεί να παίξει και αυτό το ρόλο, αλλά δεν νομίζω ότι είναι ο κύριος ρόλος της – τουλάχιστον στην Ελλάδα.
Herr K,
Άσε φίλε μου, μην αναφερθούμε στον κύριο ρόλο της εκκλησίας γιατί θα λερώσουμε το blog..
Ο βασικος λογος υπαρξης της Θρησκειας,ειναι ο φοβος του θανατου και της αρρωστειας.
Καθε Θρησκειας.
Το να μπλεκεις την θρησκεια και τη σημασια του θεου και της πιστης με μερικους έμπορους της ανθρώπινης πίστης και καραγκιόζηδες δεσποτάδες ειναι εξισου βλακωδες με το να επιλεγεις την αθεια μονο και μονο λογο συγκεκριμενης πολιτικης ιδεολογιας…
περί αθεϊας:
Ένας προλετάριος ρωτήθηκε στο δικαστήριο, αν θα ήθελε να ορκιστεί με λαϊκό ή εκκλησιαστικό όρκο και αυτός απάντησε:
Είμαι άνεργος!
Αυτό δεν ήταν μόνο μια αφηρημένη απάντηση, είπε ο κύριος Κ.
Με αυτήν τη δήλωση, έδωσε να καταλάβουμε, ότι βρίσκεται σε μιά κατάσταση, όπου αυτές οι ερωτήσεις, μάλιστα δε, η όλη διαδικασία της δίκης σαν τέτοια δεν έχει πια κανένα νόημα.
Ιστορίες του Κυρίου Κ. του Μ. Μπρέχτ.
(Ανάρτηση, που είχα αφιερώσει στον Herrn K.)
Σοφιστή,
Πώς μπορείς να είσαι τόσο σίγουρος αν υπάρχει κάτι πέρα «του κόσμου τούτου»;
Εκφράζεσαι απόλυτα. Συμφωνώ πως οποιαδήποτε θρησκεία είναι ανθρώπινο δημιούργημα, αποτέλεσμα ανάγκης αλλά και εργαλείο χειραγώγησης,αλλά υπάρχει ένας τέτοιος μηχανισμός στη φύση και στον άνθρωπο, που μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια, για το τί τελικά υπάρχει και τί όχι.
Θρησκεία, Πίστη, Αγάπη…
Προσωπικά για εμένα όλοι αυτοί που προσπαθούν να εξηγήσουν την θρησκεία μέσα απο θεωρίες, κάνουν λάθος …
είναι σαν κάποιος να προσπαθεί να εξηγήσει γιατί ο ιππόκαμπος ενώ είναι άνδρας γεννά ιπποκαμπάκια και η ιπποκαμπίνα τον κοιτά…!*!?
Για εμένα δεν υπάρχουν θρησκείες υπάρχει μόνο η πίστη …η θρησκεία γεννήθηκε μέσα απο εμάς τους ίδιους ..δε νομίζω οτι κανείς πιστεύει τις ιστορίες της δικής μας τουλάχιστον θρησκείας , η δική μου μόρφωση πάντως με κάνει να μη μπορώ να πιστέψω τίποτα απο όλα αυτά…
δεν είναι αυτο όμως θρησκεία και πιστέυω…
Όταν κάποτε δήλωσα οτι πιστεύω μόνο σε μένα και στη δική μου δύναμη και σε κανένα Θεό -όντας πολύ μικρή σε ηλικία- η μαμά μου κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό …..καθώς μεγάλωνα και όταν πλέον αποφάσισα να δω τι λέει αυτη η θρησκεία του ορθόδοξου χριστιανισμού …είδα οτι αυτό λέει και αυτή με άλλα λόγια ..ο Θεός είμαστε εμείς ,καθείς έχει το θεό μέσα του…
όσο πιο πολύ μελετάς την θρησκεία σου τόσο πιο πολύ την αγαπάς…με εκνευρίζει να μιλούν με προκατάληψη για την πίστη και την θρησκεία, άνθρωποι που δεν την έχουν μελετήσει ποτέ..και την κρίνουν βάσει των παπάδων -που ποιος τους χε αυτούς- …. και την αρρωστημένη , ανηθικη πλευρά της εκκλησίας …που και πάλι για όσους πιστευουν δεν έχει καμία σημασία ..
Η πίστη στον Θεό είναι άποψη, είναι στάση ζωής για όλα όσα συμβαίνουν σε αυτο τον κόσμο…καλά και κακά ..όσοι κατάφεραν να το δουν έτσι δεν χρειάζονται τίποτα άλλο παρά μια προσευχή για να χαμογελάσουν πάλι ακόμη κι αν έχασαν το παιδί τους….
Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι κακό να βλέπεις τον κόσμο με Αγάπη……..γιατί αν κάτι έμαθα απο την θρησκεία μου είναι αυτό………ΝΑ ΑΓΑΠΩ…ΕΜΕΝΑ …ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΟΥ…ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΠΑΤΩ…ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΟΥ ΠΙΝΩ… ΤΗΝ ΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΝΑ ΦΑΩ…Τόσο απλά…
Επιστολή Αποστόλου Παύλου
Προς Κορινθίους Α΄
Η αγάπη
Αν μπορώ να λαλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμα και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη για τους άλλους, οι λόγοι μου ακούγονται σαν ήχος χάλκινης καμπάνας ή σαν κυμβάλου αλαλαγμός. Κι αν έχω της προφητείας το χάρισμα κι όλα κατέχω τα μυστήρια κι όλη τη γνώση, κι αν έχω ακόμα όλη την πίστη έτσι που να μετακινώ βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, είμαι ένα τίποτα. Κι αν ακόμα μοιράσω στους φτωχούς όλα μου τα υπάρχοντα, κι αν παραδώσω στη φωτιά το σώμα μου για να καεί, αλλά δεν έχω αγάπη, σε τίποτα δε μ’ ωφελεί.
Εκείνος που αγαπάει έχει μακροθυμία, έχει και καλοσύνη, εκείνος που αγαπάει δε ζηλοφθονεί, εκείνος που αγαπάει δεν κομπάζει ούτε υπερηφανεύεται, είναι ευπρεπής, δεν είναι εγωιστής ούτε ευερέθιστος, ξεχνάει το κακό που του έχουνε κάνει, δε χαίρεται για το στραβό που γίνεται, αλλά μετέχει στη χαρά για το σωστό. Εκείνος που αγαπάει όλα τα ανέχεται, σε όλα εμπιστεύεται, για όλα ελπίζει, όλα τα υπομένει.
Ποτέ η αγάπη δε θα πάψει να υπάρχει. Τα θεία μηνύματα των προφητών κάποτε δε θα υπάρχουν πια, η γλωσσολαλία θα πάψει, θα σταματήσει η γνώση των μυστηρίων του Θεού. Γιατί και η γνώση μας και η προφητεία μας περιορίζονται μονάχα σ’ ένα μέρος της αλήθειας.
Όταν όμως το τέλειο που περιμένουμε θα ΄ρθει, τότε το μερικό θα πάψει να υπάρχει.
Μικρό παιδί όταν ήμουν, σαν μικρό παιδί μιλούσα, αισθανόμουν και σκεφτόμουν. Άντρας πια όταν έγινα, κατήργησα τους τρόπους του μικρού παιδιού. Αλήθεια, τώρα βλέπουμε τα πράγματα θαμπά, σαν μέσα από μεταλλικό καθρέφτη, τότε όμως πρόσωπο με πρόσωπο θα δούμε το Θεό. Τώρα γνωρίζω μόνο ένα μέρος, τότε όμως θα γνωρίσω με πληρότητα, όπως και ο Θεός μ’ έχει γνωρίσει.
Θα μείνουν τελικά για πάντα αυτά τα τρία: η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Και απ’ αυτά, το πιο σπουδαίο είναι η αγάπη.
Έχω δει και άθεος να γίνεται κάποιος όταν έχασε το γιο του!
Μου φαίνεται καλύτερα έτσι παρά να γίνεσαι παπάς!
Το βασικότερο όμως, προκειμένου να είναι κάποιος άθεος, πρέπει τουλάχιστον να έχει τις γνώσεις να την υπερασπιστεί, ακόμα κι όταν τον κτυπάει άδικα η «μοίρα»!
Σοφιστη
Το να εισαι αθεος ΔΙΚΑΙΩΜΑ σου. Το να να θεμελιωνεις με ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟ τροπο (… Δεν υπάρχει θεός. …) την ανυπαρξια του Θεου δειχνει ΑΝΟΗΣΙΑ.
Σ αυτα τα θεματα,δεν υπαρχει αποδειξη καμιά.Η τα πιστευεις,ειτε οχι.
Δικαιωμα σου ειναι να κανεις,ή το ενα ή το αλλο.Κανεις δεν πρεπει να ανακατευεται σ αυτο.
Και κανεις δεν πρεπει να πιεζει τον αλλο γι αυτα τα πραγματα και γι αυτες τις ιδεες.
Ουτε βεβαια να ξεκιναει ιερο πολεμο για τα πιστευω του.
Αλλα εδω εχουμε ιεροτατο μαλιστα πολεμο,με νεκρους παρακαλω,για τα «πιστευω» του ποδοσφαιρου,στη Θρησεκια δεν θα ειχαμε;
DΔεν αφήνετε ήσυχο τον ανθρωπάκο. Κυρίως όσοι δεν έχετε γνωρίσει τέτοιον ανθρώπινο πόνο, η, ακόμα δεν έχετςε ούτε παιδιά. Εγώ τρελαίνομαι στην ιδέα να γυρίσω σπίτι μου και να μου πουν ότι η κόρη μου σκοτώθηκε. Ειδικά αφήστε ήσυχο έναν άνθρωπο , ο οποίος ως δάσκαλος και επιστήμονας απλά δεν συγκρινόταν με τους υπόλοιπους 9το δηλώνω και ασ έχω αντ΄θετες πολιτικές απόψεις).
ναι ξερουμε αυτα τα κομμουνιστικα ιδεωδη.δεν υπαρχει θεος υπαρχει μονο ο κομμουνισμος.αν δεν υπηρχε θεος δεν θα υπαρχατε εσεις αναρχοκομμουνια.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ.