Εγκάθετοι του Βενιζέλου, του Καραμανλή, ποιοι τελικά είναι αυτοί που γράφουν τις ομιλίες του Γιωργάκη και τον εκθέτουν συνειδητά και συστηματικά; Μάλλον πρόκειται για κάποιους επικοινωνιολόγους και τεχνικούς της εξουσίας, ένα είδος που ευδοκιμεί ιδιαιτέρως στα πασοκικά εδάφη, οι οποίοι, παρά τους τίτλους τους, μέσα τους είναι παντελώς άσχετοι με την αριστερά και την ουσία της, με την κοινωνία και τα όνειρα της, τους καημούς και τα προβλήματα της και νομίζουν ότι ο σοσιαλισμός είναι ένας νεοφιλελευθερισμός αναμεμειγμένος με μπόλικο πασοκισμό.. Ένα μείγμα δηλαδή Πάσχου Μανδραβέλη και Πέτρου Κωστόπουλου με ισχυρές δόσεις λαμογιάς, αλαζονείας και ενίοτε πολιτικής αλητείας για να γίνω πιο σαφής.. Στην πραγματικότητα αυτοί οι άνθρωποι δεν κάνουν πολιτική, καθαρό πολιτικό μάρκετινγκ κάνουν και μάλιστα πολύ επιθετικό..
Και ο Γιωργάκης τσιμπάει σε όλα. Ό,τι του πουν πως δήθεν ενισχύει το ηγετικό του προφίλ και βοηθάει να γίνει πρωθυπουργός, όχι φυσικά για τον ίδιο αλλά για τη φουκαριάρα τη μάνα του, οποιοσδήποτε τρόπος και οποιοδήποτε μέσο βοηθάει τον πασοκισμό να υφαρπάξει και πάλι την εξουσία, το μέσο αυτό βαφτίζεται αυτομάτως σε άγιο και θεμιτό και προ παντός σοσιαλιστικό..
Την εν λόγω ρήση λοιπόν την πρωτοείπε ο Ενγκελς εννοώντας ότι η ανθρωπότητα, στην πορεία της προς το μέλλον, αν δεν βαδίσει προς το σοσιαλισμό απειλείται από την βαρβαρότητα.. Την μετέφερε η Ρόζα Λούξεμπουργκ και από εκεί, πολύ αργότερα, ο Σάτρ και ο Καστοριάδης που συγκρότησε και ομώνυμη ομάδα και περιοδικό, όμως με άλλο νόημα, εννοώντας ως βαρβαρότητα τον σταλινισμό και διαχωρίζοντας έτσι τον σοσιαλισμό από τις εξελίξεις στη Σοβιετική Ένωση..
Το εκπληκτικό όμως στην όλη υπόθεση δεν είναι ότι ο Γιωργάκης παπαγαλίζει ό,τι του λένε και ενίοτε χωρίς να το καταλαβαίνει, όπως την συγκεκριμένη ρήση, αλλά η πρεμούρα που έπιασε τους διάφορους σχολιαστές-παπαγαλάκια, όπως ο ανεκδιήγητος Πάσχος Μανδραβέλης, να δικαιολογήσουν την χρήση της από τον αρχηγό και να προσπαθήσουν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα.. Εν τω μεταξύ είναι τόση η πρεμούρα τους, που, διαπιστώνοντας ότι τα πατενταρισμένα ανίκανα στελέχη της Νουδου κατάφεραν για μοναδική φορά να κάνουν και μια επιτυχημένη διαφήμιση (αυτή με τα πράσινα παπαγαλάκια) οι σχολιαστές-παπαγαλάκια τάβαλαν και με την ..διαφήμιση! Τόσες αναλύσεις, τόσο μένος και τόσο μελάνι προκειμένου να αποδομηθεί και να μειωθεί η απήχηση στον κόσμο μιας προεκλογικής διαφήμισης δεν έχει ματαγίνει.. Σαν να μην έφτανε που η χώρα έγινε σκανδαλοτροφείο, την έκαναν και ορνιθοτροφείο!
Φυσικά ο κουρασμένος και αναδυόμενος από τον λήθαργο του «πολιτικού πολιτισμού» Καραμανλής (τώρα βεβαίως είναι αργά) άφησε τα σουβλάκια και φαίνεται πως άρχισε να καταλαβαίνει ότι η πολιτική θέλει και την αλητεία της, με την καλή και την κακή έννοια, όπως άλλωστε έκαναν και όλοι οι λεγόμενοι «μεγάλοι», ο θείος του, ο Αντρέας και βάλε.. Αφού λοιπόν κατάφερε να απογοητεύσει ακόμα και τον τελευταίο λογικό Νουδίτη και έκλεισε τη Βουλή επιδεικνύοντας μια απύθμενη πολιτική ανικανότητα, άρχισε τώρα την ύστατη ώρα να πασοκίζει και αυτός, δηλαδή να μην αφήνει να πέσει κάτω ούτε καρφίτσα απ τον αντίπαλο, να κάνει την τρίχα τριχιά, το άσπρο μαύρο και να εκμεταλλεύεται την κοτσάνα του Γιωργάκη περί βαρβαρότητας, για να φανατίσει τους απογοητευμένους Νουδούδες.. Όμως είναι πολύ αργά. Ο κόσμος πάντα προτιμούσε -και συγχωρούσε την αλητεία, την ανικανότητα όμως ποτέ!
Έτσι λοιπόν, με την κύρια ευθύνη των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας, με ένα σαθρό πολιτικό σύστημα που αποτελεί πλέον την πηγή κάθε κακού σε τούτη τη χώρα, με ένα μίγμα ανικανότητας και πασοκισμού που δηλητηριάζει την πολιτική ζωή, με την θλιβερή χορωδία των σχολιαστών-παπαγάλων που την συνοδεύουν οι εξωφρενικοί συριγμοί της προεκλογικής καραμούζας και πάντα χέρι-χέρι με τη γελοιότητα του Καρατζαφέρη, διάγουμε αισίως την εποχή της βαρβαρότητας.. Ο σοσιαλισμός θα αργήσει πολύ ακόμα..
Δεν θα με πείραζε η χρήση της ρήσης ακόμα και από τον Γ.Α.Π., εφόσον είχε ένα πολιτικό πρόγραμμα και πρακτική που να συνάδουν με αυτή τη ρήση και όχι να γίνει Λούξενμπούργκ, αλλά τουλάχιστον στα βασικά. Αλλά δυστυχώς δεν έχει πείσει ακόμα, ότι αυτός πρώτος μέσα στη Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία θα κάνει την μεγάλη στροφή..
Τώρα, από την άλλη, όταν οι αντίπαλοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν την σημασία της και αντί να ανοίξουν με την ευκαιρία μια συζήτηση για αξίες, στόχους κλπ, δηλαδή στην ουσία της πολιτικής, το ρίχνουν στο «πολιτικώς ορθόν», δείνει πόσο έχει εκχυδαϊστεί η πολιτική, πόσο έχει γίνει ένα προϊόν, με όρους εμπορικού -ούτε καν πολιτικού- μάρκετινγκ, σύμφωνα με τις αντιλήψεις των αμερικανοτραφέντων συμβούλων επικοινωνίας των μεγάλων κομμάτων. Άντε και χορηγός του «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα» η Κόκα Κόλα που πάει με όλα…
Είναι ο Παπανδρέου λίγο μαλάκας… με το συμπάθειο.
🙂
Ο Καραμανλής και ο Καρατζαφέρεις χειρότεροι…
Η γλάστρα έχει σαπίσει. Το χώμα είναι μουχλιασμένο, το φυτό νεκρό και εμείς προσπαθούμε να το αναζωογονήσουμε με φάρμακα και προσευχές και κύριε ελέησον. Προσπαθούμε να πιστέψουμε σε βλάκες, σε λωποδύτες και προαγωγούς, να χάψουμε το παραμύθι τους ότι νοιάζονται, η καλή μας η Ελλάδα, πατ, πατ.
ΠΟΙΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ???
Εδώ παλεύουμε για το τσαρδί μας, για το χωράφι και την αγελάδα μας, σε έναν μεσαίωνα που λίγα έχει να ζηλέψει από τον σκοταδισμό που βλέπουμε στις ταινίες και διαβάζουμε στα βιβλία. «Έλα ρε, ήταν κάποτε έτσι ο κόσμος;» λέγαμε για τον μεσαίωνα μικροί.
Όπως ακριβώς θα λένε για μας (ελπίζω) κάποια πιτσιρίκια στο μέλλον.
Με τρομάζει η ιστορία, γιαυτό δεν τη γουστάρω. Από αυτά που έχω διαβάσει- δεν είναι πολλά- κάθε σκοτεινή εποχή είχε ΕΝΑ φάρμακο μόνο.
Αίμα.
Θέλω να σκέφτομαι ότι δεν είναι έτσι.
Θέλω να πιστεύω ότι θα ξυπνήσουμε όλοι μαζί και τα πράγματα θα είναι καλύτερα.
Θέλω να ελπίζω.
Και μετά, βλέπω τις αφίσες του Αντρέα στους δρόμους.
Και αναφωνώ ωσάν τον William Wallace στο πεδίο της μάχης:
LOL
και τον καστοριάδη πήραν στο στόμα τους, για τον καραμανλή δεν ξαφνιάζομαι, ό,τι πέφτει το πιάνει…μ’ ότι σημαίνει αυτό..
για τον παπανδρέου τι να πω, να πω πως έχει σχέση με σοσιαλισμό και να καταννοήσω και τον διάλογο; ποιος σοσιαλισμός και που…
ξεφτιλίζουν ακόμη και τις αναζητήσεις μας, ντρέπομαι και να συζητώ με τέτοιους όρους!
Αρχικά, ο Καραμανλής έκλεισε την Βουλή για να σώσει ένα άτομο από το στενό οικογενειάκο του κύκλο, που διετέλεσε και Υπουργός( σε 2 υπουργεία κιόλας). Στο δεύτερο μερος, αν καταλάβε τώρα, ο πρωθυπουργός πως πρέπει να βρωμίσεις τα χερια σου κάποια στιγμή, αν θες να κερδίσεις στη πολιτική είναι ένα σωστό ερώτημα, τουλάχιστον έτσι εκλαμβάνω το όρο πολιτική αλητειά. Άν κάνω να λάθος να με διορθώσεις.
Το θέμα με την ΝΔ είναι πως θα αναδείξει το έργο της με όλα τα ΜΜΕ εναντίον. Σε ενα χρονο θα έχουμε βουλευτικές εκλογές( πιστευώ πως δεν θα θέλει να χάσει το πλεονέκτημα του να τον ρίσκουν, άφου ξερεί πως στο ΠΑΣΟΚ η αποφασή έχει πάρθει για τον κ. Παπούλια) και τα περισσότερα εργα είναι σε εξελιξή. και για την αντιμετώπιση της καθημερινότητας ούτε λογος.
Σοσιαλισμός και βαρβαρότητα είναι στην ίδια πλευρά . ο σοσιαλισμός οδηγεί στην βαρβαρότητα και στο χάος…
ο κ. Παπανδρέου και τα φασιστάκια του ΣΥΝ καλό είναι να μάθουν ότι πότε οι φιλελεύθερες δυνάμεις δεν χρησιμοποίησαν την βαρβαρότητα!!!
Θέλει ο Παπανδρέου να μας θυμίσει τον σοσιαλισμό του τριτοκοσμικού μπαμπά του; , έλεος πια!!! με τις μπούρδες τους, ή τι να πεί κανείς για το άλλο παιδί τον παλαιομοδίτη Τσίμπρα…που θέλει να έχει το μονοπώλιο του σοσιαλισμού …..να μην χάσει !!!
George,
Επειδή δεν λές την αποψη σου αλλά βρίζεις, θα σου απαντήσω όπως σου αξίζει. Δεν είσαι μόνο φασίστας αλλά είσαι και παντεταρισμένος βλάκας! Εχεις ακούσει ποτέ σου ρε Κρετίνε για τα εγκλήματα του νεοφιλελευθερισμού (κάτι για την οικονομική κρίση) και προπαντός για τα εγκλήματα της «φιλελεύθερης» Αμερικής σε όλο τον κόσμο ακόμα και στη χώρα μας; Βλάκα! Ανόητε! Επειδή είσαι γεμάτος μίσος και το μόνο που δεν θέλεις είναι ο διάλογος, να μην ξαναπατήσεις σε αυτό το μπλόγκ!
Λίγο άδικο για τον Μανδραβέλη. Εχει σωστές θέσεις, δεν είναι ούτε λαμόγιο ούτε γελοίος