Μεγάλη η μπλογκόσφαιρα και θαυμαστά τα έργα της! Η απορία μου για το ποιος είναι ο Γιώργος Ντάβλας απαντήθηκε.. Τον έβλεπα παντού ως την απαραίτητη επωδό των πάντων. Σε δεξιώσεις και περιοδικά κουτσομπολίστικα ή σοβαρά, σε παντός είδους πολιτικές και κοινωνικές συνευρέσεις.. Οι τάδε και οι τάδε ..«και ο Γιώργος Ντάβλας»! Μέχρι και στην συνάντηση των τρισμέγιστων, τρισμακάριστων, πανπαν-αγιότατων, πανπαν-μακάριστων και βάλε, δηλαδή του Πάπα με τον οικουμενικό Πατριάρχη..(!) Φαντάζομαι ότι ακόμα και στην ερημιά της γης και του ουρανού, αν υπάρχει κάποιο ίχνος επιβίωσης θα συνοδεύεται πλέον με την απαραίτητη επωδό: ..«και ο Γιώργος Ντάβλας»! Μια πέτρα, ένα σκαθάρι ..«και ο Γιώργος Ντάβλας»!

Η απάντηση λοιπόν στην απορία μου, που μου την έδωσαν οι καλοί φίλοι με τα σχόλια τους, είναι με δυο λόγια η εξής: Δημόσιες σχέσεις! Όπως ακριβώς το είχα καταλάβει και τόγραψα στο προηγούμενο πόστ. Ζούμε στην κοινωνία του Γιώργου Ντάβλα! (δεν αναφερόμαστε στο συγκεκριμένο άτομο, αλλά σε αυτό που αντιπροσωπεύει). Δεν είναι άτομο ο Γιώργος Ντάβλας, δεν είναι πρόσωπο..  Είναι η ικανή και αναγκαία συνθήκη επιβίωσης και αναρρίχησης των πιο αντιπαραγωγικών και παρασιτικών δυνάμεων της αγοράς, των πάσης φύσεως προϊόντων της κοινωνίας του θεάματος που θάλεγε και ο μεγάλος Ντεμπόρ. Υπάρχει μια διολίσθηση της ύπαρξης από το «είναι» στο «έχειν» και από το «έχειν» στο «φαίνεσθαι».. Ο άνθρωπος δηλαδή δεν αξίζει γι αυτό που είναι αλλά για αυτό πού έχει και ακόμα χειρότερα για αυτό που φαίνεται.. Αυτός είναι ο Γιώργος Ντάβλας. Το απαραίτητο «τίποτα» όχι μόνο όλων αυτών που προσπαθούν να επιβιώσουν, αλλά και όλων εκείνων που αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν μόνο αναρριχώμενοι.. Προχθές λοιπόν, στο μεσοδιάστημα αυτών των δύο πόστ, παραβρέθηκα σε έναν επεισοδιακό αναρχοκοσμικό γάμο. Ήταν οι πάντες εκεί, εγώ, ..«και ο Γιώργος Ντάβλας»!

ΥΓ. Αν θες να έχεις σωστή, έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση διάβασε το προηγούμενο ποστ ΕΔΩ!