Πώς φτάσαμε ως εδώ ρε αδέλφια; Ποιος το πιστεύει αυτό;
Ο πάλαι ποτέ κραταιός Ευρωπαϊκός Πολιτισμός, που ξεκίνησε από την Αρχαία Ελλάδα (μην επαίρεσαι, καμία σχέση με σένα μαλάκα Άδωνη και με σένα γελοίε Καρατζαφέρη) κι απ τα σκοτάδια του μεσαίωνα πέρασε στην Αναγέννηση, για να ενηλικιωθεί στο Διαφωτισμό και στην Γαλλική επανάσταση με οδηγό την ακλόνητη βεβαιότητα προς τη διαρκή πρόοδο της κοινωνίας και της ανθρωπότητας.. Ο Διαφωτισμός είναι η ενηλικίωση του ανθρώπου, είπε ο Κάντ, γιατί δεν πρόλαβε να δει το Άουσβιτς και το Νταχάου.. Τέλος πάντων, έτσι και αλλιώς οι λαοί της Ευρώπης έχυσαν ποταμούς αιμάτων για να περάσουν από τις μοναρχίες στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες και να διασφαλίσουν κάποια στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα και στοιχειώδη κοινωνική συνοχή και κοινωνική προστασία για όλους. Μόνο που και αυτές οι κοινοβουλευτικές δημοκρατίες τελικά δεν άργησαν να εκπέσουν σε «κοινοβουλευτικές δικτατορίες» όπως δικαίως τις αποκάλεσε ο Καστοριάδης, εφόσον τα κοινοβούλια, τους μόνους που δεν εκφράζουν πια είναι τους πολλούς που τα εκλέγουν..
Και ποιος το πιστεύει ρε αδέλφια ότι υπάρχει κι ακόμα πάρα κάτω; Από την «κοινοβουλευτική δικτατορία» φτάσαμε σήμερα στο πιο σάπιο πολιτικό σύστημα όλων των εποχών και στην σύγχρονη κοινοβουλευτική αθλιότητα όπου βουλευτές-πρόβατα, μαντρωμένοι στην κομματική πειθαρχία, καταπίνουν τις πορδές του αρχηγού και μιλάνε για δημοκρατία.. Όπου η εξαπάτηση έγινε επάγγελμα και η διαφθορά και η γελοιότητα καύχημα και καταξίωση..
Και ποιος το πιστεύει ρε αδέλφια ότι και από αυτόν τον πάτο υπάρχει και πιο κάτω; Ακόμα και το τελευταίο ίχνος δημοκρατίας που απόμεινε από την «κοινοβουλευτική δικτατορία» και την σύγχρονη κοινοβουλευτική αθλιότητα ήρθε να το σαρώσει και να το καθυποτάξει η επέλαση της αγοράς.. Βιώνουμε πλέον την δικτατορία της αγοράς. Τώρα πια αποφασίζουν μόνο οι «αγορές» και το υπέρτατο κριτήριο των πάντων είναι «να μην ανησυχήσουν οι αγορές».. «Να ηρεμήσουν οι αγορές», δηλαδή να μην ανησυχήσουν μια χούφτα διεθνείς αλήτες και τοκογλύφοι, κάποια καθίκια με γραβάτες που αποφασίζουν για τις τύχες ολόκληρων κρατών και λαών.. Τα συντάγματα γίνανε πια κουρελόχαρτα και τα κοινοβούλια αφοδευτήρια για γιάπηδες και μεγαλοαπατεώνες.. Ποια αιτήματα του Διαφωτισμού για ελευθερία, ισότητα και αδελφότητα φίλε μου Κάντ; Καλά εσύ έφυγες νωρίς.. Και εσύ φίλε Καστοριάδη.. Και δεν προλάβατε να δείτε τέτοια κατάπτωση του ευρωπαϊκού πολιτισμού και τέτοια υποτίμηση του ανθρώπου..
Δεν ξέρω φίλε μου Κάντ και φίλε Καστοριάδη πως θα χαρακτηρίζατε σήμερα ένα πολίτευμα σαν και αυτό το καθεστώς των Γιωργάκηδων και της Τρόικας όπου το τραγικό αναμιγνύεται με τη γελοιότητα, ενώ ο λαός, ταπεινωμένος και δυστυχισμένος όσο ποτέ άλλοτε, απολαμβάνει αυτήν την ιλαροτραγωδία σαν βραζιλιάνικη σαπουνόπερα βυθισμένος στον καναπέ του.. Πώς φτάσαμε ως εδώ ρε αδέλφια; Ποιος το πιστεύει; Δεν μπορεί.. Πρέπει να είναι ψέματα όλα αυτά.. Ένα μεγάλο πρωταπριλιάτικο ψέμα.. δεν εξηγείται αλλιώς..
Αγορές.. απρόσωπα, αφηρημένα σχήματα.. Οσο δεν προσωποποιούνται, όσο δεν ανοίγουν οι κουρτίνες να φανούν οι τζουτζέδες που (εμ)παίζουν από πίσω, ας μη περιμένουμε και πολλά.. Το αυτό για όλα τα απρόσωπα: τράπεζες, εταιρείες, χώρες, κλπ κλπ
Δυστυχως, υπάρχει και παρακάτω.
Μάλλον με εφιάλτη του φαντασιακού της δημοκρατίας είναι.
http://picjb.blogspot.com/2009/09/cook-human.html
Υπάρχει μια διάχητη αίσθηση εμπεγμού η οποία δεν είναι φανταστική΄ Οι πολίτες προσπαθούν να καταλάβουν, να προγραματίσουν, να νοικοκυρευτούν ενώ η «εξουσία» μας φανερώνεται διαρκώς ως ο απόλυτος χαμελέοντας! Δεν πιστεύω στο ανυπέρβλητο χρέος της πατρίδας μας,…πιστέυω μόνο σε αιμοβόρους, διπρόσωπους ή σχιζοειδείς, εκτελεστές.
-Μείωση μισθών
-Συνχώνευση των δήμων,δηλαδή διευκόλυνση της Διαφθοράς…
-Συνχώνευση των σχολίων και αύξηση των διδακτηκών ωρών το πρωϊ: αργός θάνατος, των παιδιών των δημόσιων σχολίων! Πρόκληση αθυμίας προς την μάθηση, τουτέστι αύξηση της σχολικής βίας! Μελλοντικοί «σκλάβοι» !!!
-Διαρκής έλεγχος με βασικό κριτήριο το χρήμα και τους τίτλους σπουδών, χωρίς να την ουσιαστική πραγμάτωση της προσωπικότητας…
-Οπως περίφημα περιέγραψες τον απόλυτο κομματισμό με αυτόβουλη πλήση εκγεφάλου.
A. Naess μου, S. Wilfart μου, δεν γράψατε για την Ελλάδα μας! Κρίμα το πολύτιμο μελάνι σας!
Αλήθεια δεν ξερετε πώς φτάσαμε ως εδώ ρε αδέλφια;
και τωρα σας φαινεται τοσο απιστευτο;
Ετσι δυστυχως συμβαινει μ’ εμας τους πολυξερους
ποτε δεν καταλαβαίνουμε τα πιο απλα πραγματα.
Διερωτήθηκε κανεις εστω και για μια στιγμη πριν τρεξει στις «καλτσες»
πως ειναι δυνατον ο ενας να λεει οτι ειναι αναγκη να σφιχτουμε
κι ο αλλος να λεει οτι λεφτα υπαρχουν;
Να πως φτασαμε.
Αλλα τι ξοδευω τα λογια μου αδικα
αφου και παλι δεν θα το καταλαβετε.