Προσοχή αυτές τις «άγιες» μέρες! Η σύγχρονη νευρολογία αποκαλύπτει ότι η πίστη σχετίζεται με μειωμένη εγκεφαλική δραστηριότητα ! Άτομα δηλαδή που πιστεύουν φανατικά σε θεούς και αγίους, σε ποδοσφαιρικές ομάδες και κόμματα, στο Γκιόργκο που «σώζει την πατρίδα» και σε «μνημόνια» που καταστρέφουν την πατρίδα, εν γένει δηλαδή, άτομα «κολλημένα» και φανατικά των μονόδρομων, του απόλυτου και της μιας και μοναδικής αλήθειας, παρουσιάζουν μειωμένη εγκεφαλική δραστηριότητα!

Έρευνες στο πανεπιστήμιο του Μιζούρι στις ΗΠΑ αποκαλύπτουν ότι άτομα με βλάβη στο δεξιό βρεγματικό λοβό του εγκεφάλου παρουσίαζαν υψηλότερα επίπεδα υπερβατικών εμπειριών και μονολιθικών προσκολλήσεων. Άτομα δηλαδή «κολλημένα» σε υπερβατικές ερμηνείες και καταστάσεις αλλά και φανατικά σε μονολιθικές αντιλήψεις, δόγματα και εξαρτήσεις, παρουσιάζουν εγκεφαλική βλάβη και μειωμένη εγκεφαλική δραστηριότητα! Θα μου πείτε σιγά το νέο! Και ποιος δεν βλέπει σε κάποιον φανατικό, εξαρτημένο και κοινώς «κολημμένο» σε οτιδήποτε πως κάτι δεν πάει καλά; Εντάξει.. Άλλο όμως να αποδεικνύεται και επιστημονικώς..(«Καθημερινή» 22-12-08)

Εν τω μεταξύ άλλες μελέτες αποκαλύπτουν ότι η πίστη είναι «η οδός της μικρότερης αντίστασης», η οδός του εύκολου και ρηχού, ενώ η μη πίστη, ο σκεπτικισμός, η αμφισβήτηση, απαιτεί σκέψη, δηλαδή προσπάθεια. Τα παιδιά για παράδειγμα είναι γενικώς πιο ευκολόπιστα σε παραμύθια και υπερφυσικές καταστάσεις. Το ίδιο και οι θρησκευόμενοι που επικεντρώνονται περισσότερο στις ηθικές διαστάσεις της πίστης τους και έτσι δε χρειάζεται ούτε καν να σκέφτονται. Το «πίστευε και μη ερεύνα» δηλαδή του «άγιου» Αυγουστίνου είναι πανεύκολο και ενδείκνυται για βλάκες, κρετίνους και ανόητους γιατί δεν χρειάζεται ούτε ίχνος σκέψης και εγκεφαλικής δραστηριότητας. Αντιθέτως η μη πίστη θέλει αμφισβήτηση, εγρήγορση, ανατροπή, διαρκή σκέψη, γνώση και προ παντός έρευνα. Όντως πολύ δύσκολα πράγματα δηλαδή.. (Νew Scientist Μagazine, Reed Βusiness Ιnformation Ltd. © 2009)

Τούτες τις «άγιες μέρες» λοιπόν, που θα πάμε στα χωριά μας και θα αναπνεύσουμε πιο καθαρό αέρα, είναι ευκαιρία για έναν ελάχιστο έστω «αναστοχασμό» δηλαδή για μια στοιχειώδη αμφισβήτηση και κριτική στάση απέναντι στον εαυτό μας. Ας προσπαθήσουμε να «ξεκολλήσουμε» από οποιονδήποτε και οτιδήποτε είμαστε κολλημένοι.. Όντας «κολλημένοι» και με μειωμένη εγκεφαλική δραστηριότητα, δεν τιμούμε και δεν κολακεύουμε έτσι, ούτε τον άλλον αλλά  ούτε και τον εαυτό μας. Ας ξεκολλήσουμε για να βρούμε την υγεία μας. Δεν υπάρχει τίποτα το μεγαλύτερο, το σπουδαιότερο  και ομορφότερο από την ελευθερία της σκέψης. Η πολύ «πίστη» και ο φανατισμός βλάπτουν σοβαρά την υγεία, τόσο την δική μας όσο και της κάθε σχέσης μας. Ο «κολλημένος» είναι μίζερος και δυνάμει επικίνδυνος για τον εαυτό του και τους άλλους. Ακόμα και ο έρωτας, αν δεν είναι ελευθερία, είναι απλώς «κόλλημα».. Άλλωστε τώρα πού ανθίζει η άνοιξη και σκάει το καλοκαίρι, κρίμα δεν είναι να αφήνουμε την ομορφιά και τη ζωή να περνάει από δίπλα μας, να ανασταίνει ακόμα και νεκρούς και εμείς να παραμένουμε με την τσίχλα στο μυαλό;