Συγχαρητήρια κε Παντελή Καψή για την επιλογή σας! Ως διευθυντής εκφράσατε με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο την «εξέγερση» της εφημερίδας σας που εκπροσωπεί τη «μεγάλη δημοκρατική παράταξη» του τόπου. Φιλοξενήσατε το κορυφαίο πρότυπο «εξεγερμένου» παλιάς γενιάς για να διαφωτίσει τους αναγνώστες σας για την «αυθόρμητη αντιπαράθεση με το σύστημα». Έναν άρρωστο δολοφόνο που αποφάσιζε με την «δημοκρατία» του πιστολιού για το καλό του λαού και τις ζωές των ανθρώπων!
Μια ερώτηση μόνο. Το γεγονός ότι δεν έχετε παραιτηθεί ακόμα, σημαίνει ότι είστε παντελώς αναίσθητος, ότι έχετε χάσει κάθε αίσθηση του μέτρου, της υπευθυνότητας και σοβαρότητας που απαιτεί η θέση σας, ή μήπως μπροστά στη λύσσα σας να διορίζετε εσείς και το συγκρότημα που εκπροσωπείτε τις κυβερνήσεις αυτού του τόπου, θα αναμένουμε να φιλοξενήσετε και κάποιον αρθρογράφο από την σύγχρονη και «αυθορμήτως εξεγερμένη» «νέα γενιά» τρομοκρατών, τώρα που είναι και αυτή στα «πάνω» της;
Το άρθρο του Δημήτρη Κουφοντίνα με τίτλο «Η αυθόρμητη αντιπαράθεση με το σύστημα» ΕΔΩ
S O F I S T I S 
Μα τι παθαίνουνε και ξεχνάνε τα αυτονόητα? Εκτός, αν το έχουν βάλει αμέτι μοχαμέτι να ρίξουν τον Καραμανλή. Γιατί όπως και να το κάνεις ο Γιωργάκης είναι πιο…πιο..του χεριού τους να το πω?
Τώρα , να, φτάσαμε να εξηγούμε τα αυτονόητα!!
καλημέρα
Στην χώρα που γέννησε το μέτρο. αυτό έχει χαθεί προ πολλού! Είναι τουλάχιστον λυπηρό μια «σοβαρή» εφημερίδα (εγώ δεν τη θεωρώ σοβαρή ούτε και τον κ. Καψή, γιο γνωστού πολυτευτή…) να φιλοξενεί άρθρα ενός εχθρού της κοινωνίας με σκοπό τάχα να πάρει τη ματιά της άλλης πλευράς. Με τα μυαλά που έχουν σε λίγο καιρό θα φιλοξενούν άρθρα των τούρκων στα οποία θα εξηγούν γιατι για παράδειγμα πρέπει να μοιραστούμε το Αιγαίο! Μπράβο και σε ανώτερα!
Ειδατε χτες το βραδυ, πως ξεφτιλιστηκε ο φοβερος δημοσιογραφος,(ενας ειναι τωρα,τι ρωτατε;),απο τη Ντορα;
Του ειπε σε μια στιγμη, εσυ μιλας, που καλεσες εδω το δολοφονο του αντρα μου και του πηρες συνεντευξη;
Κι εκινος, ψελλισε μερικα του τυπου, και ποια εσαι εσυ που με στοχοποιεις,και αλλα τετοια ηρωικα.
Η απόλυτη ξεφτίλα. Άνθρωποι που βαπτισαν τον εαυτό τους αριστερό,πίστεψαν και ότι έγιναν αριστεροί, αλλά στην πραγματικότητα δεν έπαψαν ποτέ τους να είναι φασίστες.
Και μια μικρή παρατήρηση για ένα προηγούμενο σχολιαστή:
Η χώρα δεν γέννησε το μέτρο αλλά μια θεωρία περι της αναγκαιότητάς του, την οποία και ποτέ δεν κατάφερε να εφαρμόσει και επομένως ποτέ δεν είχε για να χάσει…
Ο Κουφοντίνας είναι ένας κατάπτυστος τύπος που είναι εξίσου φασίστας με τον μπάτσο που σκότωσε το παιδάκι και με τους τρομοκράτες που πυροβόλησαν το άλλο παιδάκι. Αυτό δεν χωράει διαπραγμάτευση και το ξεκαθαρίζω για να αποφύγω ενδεχόμενες παρεξηγήσεις που πιθανόν να προκύψουν από αυτά που θα πω.
Στο συγκεκριμένο θέμα απουσιάζει μια βασική λεπτομέρεια η οποία έχει να κάνει με το αν του ζήτησε η εφημερίδα να αρθρογραφήσει ή αν ο ίδιος απέστειλε το συγκεκριμένο άρθρο ζητώντας να δημοσιευθεί.
Αν συνέβη το πρώτο τότε η κουβέντα τελειώνει εδώ, η εφημερίδα πρέπει να ζητήσει συγγνώμη γιατί είναι ηθικά απαράδεκτο να στρέφεσαι προς έναν πρώην τρομοκράτη και να του ζητάς να αρθρογραφήσει για την κοινωνική πραγματικότητα, ειδικά αυτή την εποχή. Αν όμως συνέβη το δεύτερο, δηλαδή αν έστειλε ο ίδιος το άρθρο ζητώντας να δημοσιευθεί, τότε το θέμα χωράει μεγάλη κουβέντα και εξηγώ τι εννοώ: Παρόλο που δεν περιμένω να λάβω μαθήματα δημοκρατίας και δικαίου από τον Κουφοντίνα και ούτε με ενδιαφέρει η άποψη του νομίζω ότι αν συμβαίνει το δεύτερο τότε τίθεται ένα μεγάλο ερώτημα για το τι είναι λιγότερο επικίνδυνο (τόσο για την εφημερίδα όσο και για την δημοκρατία). Το δίλημμα παίζει ανάμεσα στο να γίνει δεκτή η δημοσίευση ενός άρθρου που αποστέλλει κάποιος που έχει καταδικαστεί για τις πράξεις του κατά της δημοκρατίας και στο να εμποδιστεί η δημοσίευση ενός άρθρου, όχι λόγο περιεχομένου, αλλά λόγω της ταυτότητας του γράφοντος (κακό προηγούμενο είναι αυτό και εξαιρετικά επικίνδυνο για το μέλλον, μας έχει άλλωστε διδάξει το παρελθόν).
Στην πρώτη περίπτωση το κακό είναι ότι δημοσιεύεις τα λόγια ενός τρομοκράτη και το καλό ότι αφήνεις τον κόσμο να τον κρίνει κι αυτό είναι το πιο δίκαιο (αυτό κάνουμε κι εμείς εδώ) ενώ στην δεύτερη δημιουργείς ένα κακό προηγούμενο λογοκρισίας «προστατεύοντας» μια ιδέα δικαίου και μια μάζα πολιτών (σαν να ήταν πρόβατα ή εν δυνάμει ένοχοι) αλλά επί της ουσίας κρίνοντας και αποφασίζοντας ο ίδιος για τους άλλους, ελέγχοντας την πληροφορία που θα φτάσει σε αυτούς. Αν είναι στο χέρι μου να διαλέξω τι φοβάμαι περισσότερο τότε θα έλεγα ότι με φοβίζει το δεύτερο, να με «προστατεύουν» ελέγχοντας τις πληροφορίες που φτάνουν σε εμένα γιατί με θεωρούν πρόβατο. Πάνω σε αυτή τη λογική δομούνται δικτατορίες και ολοκληρωτικά καθεστώτα (και ουκ ολίγες «δημοκρατίες» βεβαίως). Προσωπικά όμως θεωρώ ότι μια δημοκρατία που σέβεται τους πολίτες της και δεν τους φοβάται γιατί έχει εμπιστοσύνη στα δημοκρατικά ανακλαστικά τους (των Ελλήνων είναι μειωμένα) είναι μια δημοκρατία που δεν φοβάται να δώσει τον λόγο ακόμα και σε τρομοκράτες, έτσι αποδεικνύει και την διαφορά της με αυτούς. Όταν μιλάει ελεύθερα ο Κουφοντίνας είναι η δημοκρατία που γίνεται παράδειγμα κι όχι ο Κουφοντίνας. Άλλωστε οι λέξεις και οι απόψεις δεν σκοτώνουν και μπορούν να πολεμηθούν με άλλες λέξεις και αντεπιχειρήματα, γι’ αυτό τα λόγια είναι πιο επικίνδυνα όταν είναι σιωπηλά, γιατί δεν μπορούν να έχουν απάντηση!
Κλείνοντας ξαναλέω ότι αν είναι η εφημερίδα αυτή που ζήτησε από τον Κουφοντίνα να αρθρογραφήσει τότε τα δεδομένα είναι διαφορετικά και η εφημερίδα οφείλει να ζητήσει συγγνώμη. Ελπίζω να μην παρεξηγηθούν τα λεγόμενα μου.
Τι λες βρε Χάρη μου;
Εσύ αν έστελνες ένα άρθρο θα το δημοσίευαν; Οχι. Αυτό είναι λογοκρισία; Οχι. Είναι θέμα επιλογής. Η δουλειά της εφημερίδας δεν είναι να δημοσιεύει τα άρθρα των χιλιάδων, έστω αναγνωστών της.. Αν ήσουν επώνυμος εγκληματίας όπως ο Κουφοντίνας θα ήταν υποχρεωμένη να το δημοσιεύσει; Οχι! Θάταν λογοκρισία; Οχι! Η λογοκρισία δεν είναι ζήτημα επωνυμίας ή ανωνυμίας όπως καταλαβαίνεις.. Μόνο στην περίπτωση που η εφημερίδα έχει κατηγορήσει κάποιον, τότε έχει υποχρέωση να δημοσιεύσει την απάντηση..
Και δεν έχει καμία απολύτως σημασία αν του το ζήτησαν ή τόστειλε.. (να ξέρεις ότι σε αυτές τις περιπτώσεις τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά αλλά πάντα προηγείται κάποια συνεννόηση). Αν λοιπόν ο Κουφοντίνας έστελνε ένα κείμενο για να απολογηθεί για τα εγκλήματα του, όπως έχει το δικαίωμα, ίσως μόνο τότε να συζητούσαμε την δημοσίευση του.. Και πάλι όμως αν δεν το δημοσίευαν δεν θάταν λογοκρισία! Οι απολογίες των εγκληματιών γίνονται στα δικαστήρια! Όσο για το άρθρο του τώρα δεν είναι φυσικά μια απολογία αλλά μια καθαρή αρθρογραφία-μάθημα παρέμβαση στην επικαιρότητα για το αυθόρμητο των εξεγέρσεων των νέων κλπ,κλπ.. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με ένα ζήτημα καθαρής επιλογής από την εφημερίδα και αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα. Γιατί επέλεξε να δημοσιεύσει άρθρο του Κουφοντίνα πολύ περισσότερο μάλιστα όταν αυτό δεν αφορά στα εγκλήματα του αλλά στην επικαιρότητα που ζούμε; Τον επέλεξε ως ειδικό επιστήμονα ή ως έναν έμπειρο επι των «εξεγέρσεων»; Δεν αθωώνει έτσι τα εγκλήματα του; Τι ήταν ο Κουφοντίνας; Εξεγερμένος επαναστάτης ή ένας άρρωστος δολοφόνος με το άλλοθι του επαναστάτη;
Αντε και με το καλό να διαβάσουμε κανένα άρθρο του πολέμιου των «νενέκων», κ. Γιωτόπουλου, στην ίδια ή άλλη εφημερίδα!
Φίλε σοφιστή,
Η λογοκρισία έχει να κάνει όχι με την άρνηση της δημοσίευσης αλλά με την προαίρεση αυτού που την αρνείται. Θα συμφωνήσω ότι είναι πιο περίπλοκο και ότι δεν μπορούν να ονομαστούν τα πάντα λογοκρισία οπότε για την οικονομία της κουβέντας ας το πούμε άρνηση δημοσίευσης για να μην διαφωνούμε για την λέξη. Αυτό άλλωστε που επί της ουσίας ενδιαφέρει είναι η προαίρεση της άρνησης και ή άποψη μου είναι ότι η άρνηση δημοσίευσης δεν μπορεί να έχει σαν αιτία την ταυτότητα του γράφοντος. Από εκεί και πέρα εγώ αυτό που υπερασπίζομαι είναι το δικαίωμα που έχει ο Κουφοντίνας και ο κάθε κατάδικος (και οι πρώην δικτάτορας ακόμα) να δημοσιεύει τις απόψεις του (σε εφημερίδες ή όπου θέλει, αν τον δεχθούν) και αυτές να κρίνονται ή να κατακρίνονται από τους ελεύθερους πολίτες. Αυτό το θεωρώ κριτήριο ωριμότητας μιας κοινωνίας που δεν φοβάται τους πολίτες της και τους λόγους τους αναφέρω πιο πάνω.
Από εκεί και πέρα τα εγκλήματα αθωώνονται και καταδικάζονται από την δικαιοσύνη και την συνείδηση του κόσμου, το τι στάση επιλέγει να κρατήσει μια εφημερίδα απέναντι στο άρθρο ενός δολοφόνου είναι δικό της θέμα και γι’ αυτό κρίνεται (εν προκειμένω αρνητικά), η εφημερίδα από μόνη της δεν αθωώνει ούτε καταδικάζει και ας μην της αναγνωρίζουμε τέτοια εξουσία, είναι επικίνδυνο.
Το γεγονός ότι η συνείδηση μιας μερίδας των Ελλήνων έχει χαμηλή αντίληψη και λειτουργεί με μειωμένα δημοκρατικά ανακλαστικά δεν πρέπει να αποτελεί αιτία για να λειτουργεί η πληροφόρηση επιλεκτικά και προστατευτικά κατά το δοκούν γιατί αυτό υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο την ποιότητα της δημοκρατίας μας.
Στο κάτω κάτω μάλλον θα έπρεπε μάλλον θα έπρεπε να μας θίγουν περισσότερο κάποιοι δημοσιογραφούντες με επικίνδυνες απόψεις που κυκλοφορούν ελεύθεροι και παριστάνουν τις αθώες περιστερές παρά ο Κουφοντίνας που δικάστηκε και καταδικάστηκε και ξέρουμε ποιος είναι.
Η περίπτωση της «Ελευθεροτυπίας» είναι πολύ πιο σκανδαλώδης από εκείνη των «Νέων». Θυμίζω πρόχειρα:
1. Η «Ελευθεροτυπία» ονόμαζε και ονομάζει τις στυγερές δολοφονίες της 17Ν «εκτελέσεις». «Εκτέλεση» σημαίνει ότι το θύμα δικάστηκε και βρέθηκε ένοχο.
2. Η «Ελευθεροτυπία» στις αρχές της δεκαετίας του ’90 έδωσε μάχες για να έχουν οι δολοφόνοι της 17Ν το δικαίωμα να δημοσιεύουν τις απόψεις τους ελεύθερα.
3. Η «Ελευθεροτυπία», αφού πέρασε ένα διάστημα από την σύλληψη των μελών της 17Ν, άρχισε να προασπίζει τα «δικαιώματά» τους και να προβάλει τις απόψεις τους με ποικίλους τρόπους.
Αναρωτιέται κανείς…
Συμφωνώ με την προσέγγιση του HarisHeiz και δεν θα κατεβάσω τον πήχυ μολονότι γνωρίζω την αθλιότητα στην οποία έχουν καταγάγει την ελληνική κοινωνία οι συγκεκριμένες εφημερίδες. Τελειώνουν οι μέρες τους όμως, ετούτο το μέσο είναι παντοδύναμο και σε τρία χρόνια, όχι περισσότερο θα λέμε, ρε ξέρετε ποιοί είμαστε εμείς;! οι πρώτοι αναγνώστες αυτού που διαβάζετε όλοι τώρα! [Σοφιστή τον τσίμπησες πάλι τον καλό τον λόγο! 🙂 ]
Φώτη είμαστε συμπατριώτες! και τελειώσαμε και το ίδιο σχολείο -εγώ εννιά χρόνια πριν από σένα- να δεις με τα χρόνια που θα περνάν θα το αγαπάς όπως κι εγώ, 🙂 [θα σε διαβάζω στο μπλογκ σου, χρόνια πολλά από δω, 🙂 ]
Συγχαρητηρια σε ολους οσους λενε τον κουφοντινα φασιστα και οι ιδιοι καταδικαζουν την ελευθερια του λογου, κραζοντας τον Καψη γτ δημοσιευσε κειμενο ενα κειμενο με το οποιο μαλλον διαφωνουν! ΕΙΣΤΕ ΑΠΛΑ ΑΣΤΕΙΟΙ.
και ρωτω: στενοχωρηθηκε κανενας σοβαρος ανθρωπος για τη δολοφονια του ΑΡΧΙΒΑΣΑΝΙΣΤΗ της χουντας, τον Μαλλιο; μιλαμε για μεγαλο κεφαλι, οχι απλα γλειφτη κ ρουφιανο, μιλαμε για εναν αρχιβασανιστη.
τι θελατε δηλαδη ρε «δημοκρατες»; να κανει δημοψηφισμα η 17Ν για τον ποιο να σκοτωσει; μετα τη χουντα, το λαικο συναισθημα ηταν υπερ της παραδειγματικης τιμωριας αυτων των καθικιων, των πρακτορων των ΗΠΑ…
«Ο επαναστάτης που μέσα από μια πολιτική ανάλυση επέλεξε τη βία σαν άμεσο μέτρο, είναι υποχρεωμένος να φτάσει, αν είναι συνεπής με τον εαυτό του και τις ιδέες του ως τις ακραίες του συνέπειες. Πρώτα-πρώτα η επιλογή του αυτή βρίσκεται σε αντίθεση με τα προσωπικά του συμφέροντα. Έπειτα έχει να ξεπεράσει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης σε μια στάση ζωής βιολογικά παράλογη, γιατί κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του και την ελευθερία του. Κυρίως όμως έχει να αντιμετωπίσει μια βαθιά και δυσβάσταχτη αντίφαση ανάμεσα στην αγάπη για τη ζωή και την αναγκαιότητα να δρα κατά ζωής.» Κουφοντινας
Ο ανθρωπος αυτος εχασε την ελευθερια του ΟΧΙ ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ συμφερον…
ΠΑΡΑΔΩΘΗΚΕ μονος του, για να στηριξει τους συντροφους του…και να προσπαθησει να απαλλαξει καποιους που δεν ηταν στην οργαωνση κ κατηγορουνταν αδικα…ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΟΥς ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΟΥ!
ενω εσεις (και εγω μαζι ισως) ειμαστε στην πολυθρονα μας κ το μονο π ξερουμε ειναι να κοιταμε την παρτη μας… και ανθρωπους επεναστατες αγωνιστες, τους βριζετε! η αστικη λοιπον κυριαρχια των μμε και των υπολοιπων ιδεολογικων μηχανισμων του κρατους, εχει επιβαλλει στο μυαλο σας τα συμφεροντα της…
ο κουφοντινας ειναι ανθρωπος που θυσιαζεται, απο τους ελαχιστους π υπηρξαν αναλογικα στην ιστορια…
ο λενιν εχει μιλησει για τον ρολο της ενοπλης επαναστατικης δρασης, εντασσοντας την στο οπλοστασιο της εργατικης ταξης… ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΕΣΕΙΣ, ΟΙ «ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ»;
καθιστε λοιπον στον καναπε κ κραχτε αριστερους π ΑΦΙΕΡΩΣΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ Κ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ…
» Υποκρισία που φαίνεται ολοκάθαρα αν αναρωτηθούμε: Ξέρει κανείς τα ονόματα των τεσσάρων νεκρών του ΚΑΠΑ ΜΑΡΟΥΣΗΣ που δολοφόνησαν τα ΜΑΤ; Θυμάται κανείς το όνομα του παιδιού που δολοφόνησε εν ψυχρώ ο Μελίστας; Γιατί θυμόμαστε τα 45άρια αλλά ξεχνάμε τα αστυνομικά 38άρια κ. Πρόεδρε;
Γίνονται μνημόσυνα, κατατίθενται στεφάνια για τον Κουμή και την Κανελλοπούλου; Γνωρίζει κανείς τα ονόματα των 7 δολοφονημένων στα ΣΩΛΗΝΟΥΡΓΕΙΑ Κορίνθου, στα κάτεργα του Λάτση και του Βαρδινογιάννη, στο ΔΥΣΤΟΣ, στο ΣΑΜΙΝΑ, στο IRON ANTONIS, στο ΠΑΣΙΦΑΙΑ, στα δεκάδες άλλα ναυάγια; Έχει πάει κανείς στα νεκροταφεία των μεταλλίων του Μποδοσάκη να δει τις ηλικίες στους τάφους των μεταλλορύχων που πέθαναν με σαπισμένα πνευμόνια; Όλες αυτές οι οικογένειες είχαν όνομα; Είχαν παιδιά που έχασαν; Βρήκαν ποτέ βήμα να μιλήσουν; Βρήκαν τηλεοπτικά κανάλια;
Είδαν πολιτικούς να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα; Είχαν ποτέ τόσο μεγάλα ονόματα δικηγόρων Πολιτικής Αγωγής; Ήταν καν Πολιτική Αγωγή και σε ποια δίκη; Είχαν το σεβασμό, τη συμπόνια και τη συμπαράσταση κανενός επίσημου φορέα;
Ο κοινωνικός ανταγωνισμός, ο κοινωνικός πόλεμος, ο εμφύλιος πόλεμος, διεξάγεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια, περνά φάσεις όξυνσης και ύφεσης, άλλοτε είναι εμφανής, άλλοτε αφανής, άλλοτε υπό τη μάσκα του κράτους δικαίου, άλλοτε στην πιο καθαρή του μορφή. Και θα συνεχίζεται μέχρις ότου πάψουν να υφίστανται τάξεις.»
«Όμως το δικαίωμα στη ζωή είναι αδιαπραγμάτευτο; Για την κυρίαρχη ιδεολογία και τους φορείς της η αφαίρεση ζωής είναι σε κάθε περίπτωση πράξη εγκληματική και ο δράστης εγκληματίας; Αν η απάντηση είναι καταφατική, τότε από ιστορική και κοινωνική άποψη οδηγούμαστε στους εξής παραλογισμούς:
Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 ήταν μια σειρά εγκληματικών πράξεων και δε θα αναφερθώ βέβαια στη σφαγή της Τριπολιτσάς ή στις πυραμίδες κομμένων κεφαλιών που ύψωνε ο Καραϊσκάκης. Οι βίαιες ενέργειες των κλεφτών κατά των φοροεισπρακτόρων και των κοτζαμπάσηδων, ήταν πράξεις εγκληματικές από επικίνδυνα εγκληματικά στοιχεία. Η Φιλική Εταιρεία που εξόντωνε ύποπτα στοιχεία που εξόντωνε ύποπτα στοιχεία για να εκπληρώσει τους σκοπούς της, ήταν μια συμμορία δολοφόνων. Οι εκτελέσεις των προδοτών από τον ΕΛΑΣ, ήταν δολοφονίες που προκαλούν πόνο και αγανάκτηση.
Όταν λοιπόν το ζήτημα τίθεται ιστορικά, τότε η κυρίαρχη ιδεολογία αναδιπλώνεται και χαρακτηρίζει την αφαίρεση της ζωής άλλοτε ως πράξη ηρωισμού και άλλοτε ως εγκληματική πράξη. Η περίπτωση Παναγούλη είναι χαρακτηριστική.
Η αξία λοιπόν της ζωής στο δικό σας σύστημα αξιών γίνεται σχετική και όχι απόλυτη έννοια και οι πρώτοι που τη σχετικοποιούν είναι το κράτος με τα όργανά του και ο ιμπεριαλισμός με τις σφαγές. Το τί είναι έγκλημα καθορίζεται από την ιδεολογία των κυρίαρχων και σύμφωνα με τα συμφέροντά τους. Οι κατηγορίες εναντίον μας δεν μπορούν να μεταμφιέζονται με τη μάσκα της ηθικής αλλά να ειδωθούν κάτω από το πρίσμα της εξυπηρέτησης αυτών των συμφερόντων.
Ας αφήσουν λοιπόν τις υποκρισίες περί ιερότητας απαραβίαστου και λοιπά ηχηρά και ας μας το πουν ανοιχτά και με απλά λόγια: Κύριοι, το μονοπώλιο της βίας το έχει το κράτος για να διασφαλίζει την τάξη, δηλαδή την απρόσκοπτη συνέχιση της εκμετάλλευσης των πολλών από τους λίγους. Όποιος το αμφισβητήσει από επαναστατική θέση, μαύρο φίδι που τον έφαγε. Αφήστε σαν Ψωμιάδηδες να σας βάζουμε δυο τρεις μέρες μέσα για τα μάτια του κόσμου, ή καλύτερα εφοπλιστές του ΣΑΜΙΝΑ ή βιομήχανοι των ΣΩΛΗΝΟΥΡΓΕΙΩΝ Κορίνθου, να μην ασχοληθούμε καθόλου μαζί σας.
Ας πέσουν λοιπόν οι μάσκες και ας παρατήσουμε τα προσχήματα. Οι ιδιοκτήτες των ΣΩΛΗΝΟΥΡΓΕΙΩΝ Κορίνθου ουδέποτε θα διωχθούν, όπως δεν διώχθηκαν και δεν θα διωχθούν οι υπεύθυνοι για άλλα εργατικά ατυχήματα για τους σακατεμένους εργάτες, τους χιλιάδες νεκρούς. Εδώ χρειάζεται να αναφέρουμε ένα ανατριχιαστικό παράδειγμα, ένα ανατριχιαστικό γεγονός. Οι εργολάβοι των μεγάλων έργων, συνυπολογίζουν στους προϋπολογισμούς τους το κόστος των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων, αποτιμούν δηλαδή σε μερικά ευρώ, το κόστος των σίγουρων δολοφονιών, αφού η λήψη μέτρων ασφαλείας στοιχίζει περισσότερο.»
κουφοντινας
Το δημοσιεύω το ανωτέρω σχόλιο ως ένα ανεκδιήγητο μνημείο μπούρδας, «επαναστατικού» ναρκισσισμού, και μεγαλομανίας (ανάγει τον εαυτόν του κατ ευθείαν σε θεό που κρίνει και αποφασίζει να ..καθαρίσει την κοινωνία σαν τον διεστραμμένο δολοφόνο που τιμωρεί τις ..πόρνες).. Και επειδή, όπως και ο Κουφοντίνας, κάνω και εγώ την πολιτική μου ανάλυση, καταλήγω λοιπόν ότι ο ανωτέρω σχολιαστής είναι φασίστας και επικίνδυνος για το λαό, γι αυτό και αποφασίζω να του ..αφαιρέσω τη ζωή..(!).. Προς το παρόν προσκαλώ τούς φίλους αναγνώστες σε έναν διαγωνισμό. Κερδίζει όποιος εντοπίσει τις περισσότερες ανοησίες, αντιφάσεις, συγχύσεις εποχών, πολιτισμών και καταστάσεων (μπερδεύει τις ..λούτσες και τις ..βούρτσες με τούς εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες των λαών, κλπ..) αλλά και τις υποκρισίες του «θεού» που άφησε το ανωτέρω σχόλιο..
Κι αν αναρωτιέσαι ανόητε από πού προκύπτει ότι είσαι επικίνδυνος για το λαό σου απαντώ από την πολιτική μου ανάλυση.. Τελεία και παύλα.. Εγώ αυτήν την ανάλυση κάνω.. Συνεδρίασα με τον ..εαυτό μου και επειδή είμαι και θεός και αποφασίζω ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει σε καταδίκασα σε θάνατο!.. Αυτό δεν λες επί της ουσίας βλάκα; Ακόμα να καταλάβεις; (μην κουράζεσαι. Δεν πρόκειται να δημοσιεύσω απολύτως τίποτα άλλο από εσένα.. Δημοσίευσα τον αντίλογο σου προς χάριν της επιστήμης..Αλλά μόνο αυτό.. διάλογο με τη βλακεία δεν κάνω..)
Μην επιμένεις και μη βρίζεις! Διάλογο με οπαδούς του Κουφοντίνα, της «σέχτας» και όλων αυτών των άρρωστων κωλόπαιδων που νιώθουν θεοί και αποφασίζουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει δεν κάνω! Δημοσίευσα τις μπούρδες σου ως αντίλογο και θα έπρεπε να με ευγνωμονείς γιαυτό.. Κανονικά θάπρεπε να τις σβήσω.. Όσο για τις απειλές που μου στέλνεις μη νομίζεις πως με τρομάζεις κωλόπαιδο.. Κάτι πουστράκια σαν και σένα που φόρεσαν τη κουκούλα του «επαναστάτη» για να κρύψουν το πρόσωπο του φασίστα τάχω γραμμένα εκεί που ξέρεις.. Και κάτι άλλο. Τις απειλές σου, εκτός από το γνωστό μέρος ανάμεσα στα σκέλια μου, θα τις καταχωρήσω και στο αρχείο μου μαζί με το IP σου, δηλαδή το ηλεκτρονικό σου ίχνος φυσικά.. Για να φοβούνται τα παιδάκια και να τρώνε το φαγητό τους βλάκα..
Τον κουφοντίνα θα τοιν κρίνει η ιστορία…
ήδη τον μπούλη που υποστηρίζετε με πάθος παραπάνω τον έκρινε…
2χρόνια μετά.