Επιτέλους ολοκληρώνεται σήμερα η μεγάλη μας έρευνα για την επικοινωνία στο facebook.. Εργάστηκαν με αυταπάρνηση 15 δαιμόνιοι ρεπόρτερς της ομάδας επικίνδυνων αποστολών του «Σοφιστή» επί 6 περίπου μήνες και συγκεντρώθηκε ένα τεράστιο ψηφιακό υλικό με μαρτυρίες και βιώματα της τάξεως των 4 G, το οποίο ταξινομήθηκε και αξιολογήθηκε δεόντως, ενώ 12 παρθένες φέρουσες κάνιστρα έραναν με άνθη την ομάδα εργασίας και ετοίμαζαν φραπέδες.. Ευχαριστούμε πολύ όσους βοήθησαν και ιδιαιτέρως την μεγάλη μας αοιδό Εφη Θώδη που με το βίντεο της έδωσε νέες διαστάσεις στην διαδικτυακή επικοινωνία..

Το συμπέρασμα είναι ότι το face είναι ένα εκπληκτικό από κάθε άποψη μέσον επικοινωνίας και ευκαιριών για ανθρώπινες σχέσεις, διακίνηση ιδεών και πληροφοριών, καθημερινή ενημέρωση κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική, δημιουργία κοινωνικών δικτύων και εθελοντικών ομάδων, χαβαλέ, συνεργασίας, κοινωνικής διαμαρτυρίας  και εναντίωσης σε κάθε εξουσία.. Είναι ένα μέσον για πλούσιους και φτωχούς, για κάθε κοινωνική και μορφωτική κατηγορία, για κάθε αντίληψη και κουλτούρα -παρότι διαφαίνονται και οι ταξικές διαστρωματώσεις στις σελίδες εκείνων που δεν αποδέχονται ως «φίλους» άτομα, όχι γιατί δεν τα «γνωρίζουν», αλλά γιατί προέρχονται από κατώτερες κοινωνικές τάξεις..

Το facebook δεν αναπαράγει απλώς την καθημερινή πραγματικότητα αλλά όπως κάθε μέσον επικοινωνίας επιβάλει τους δικούς του νόμους και στην καλύτερη περίπτωση αποτελεί έναν μεγεθυντικό φακό της πραγματικότητας, των επιδιώξεων και συναισθημάτων της.. Η έντονη και ακραία πολλές φορές παθολογία του, εμφανίζεται απ τη στιγμή που το εικονικό υποκαθιστά πλήρως το πραγματικό και η εικονικότητα γίνεται η μόνη πραγματικότητα.. Όταν οι εικονικές σχέσεις που δημιουργούνται δεν βρίσκουν αντίκρισμα, κάποια λογική στιγμή, στην πραγματικότητα –αν έβρισκαν θα ήταν μια σπουδαία προσφορά του  facebook, αλλά υποκαθιστούν πλήρως τις πραγματικές σχέσεις, τότε έχουμε να κάνουμε με σαφείς ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις εξάρτησης εφάμιλλης των ναρκωτικών..

Όλα πλέον εξαρτώνται από τον βαθμό της ανάγκης που έχει ο καθένας μας για καταξίωση και αυτοεπιβεβαίωση και τον τρόπο που το «εγώ» του διαχειρίζεται αυτήν την ανάγκη.. Γιατί στο βαθμό που αυτή η όντως ζωτική ανάγκη για όλους μας ανεξαιρέτως, δεν ικανοποιείται στην πραγματική ζωή, τότε μέσα στο εικονικό όλα μεγεθύνονται εντυπωσιακά και απρόσμενα και προσλαμβάνουν ακόμα και άκρως επικίνδυνες διαστάσεις για κάθε εμπλεκόμενο, είτε για τους έχοντες την ανάγκη, είτε και για αυτούς που καλούνται να χορηγήσουν πιστοποιητικά επιβεβαίωσης στους έχοντες ανάγκη.. Τότε η αγωνιώδης αναζήτηση καλύτερων ανθρώπινων σχέσεων, κοινωνικής αναγνώρισης, καταξίωσης και αυτοεπιβεβαίωσης, μετατρέπεται σε έναν βάρβαρο ανταγωνισμό με πραγματικές διαστάσεις, σε έναν αγώνα ζωής και θανάτου όπως έλεγε και ο Χέγκελ που μπροστά του ωχριά κάθε πραγματικότητα.. Τότε το άτομο και η υπόσταση του βρίσκεται πραγματικά στο έλεος ενός ηλεκτρονικού κλίκ..

Για του λόγου το ασφαλές μεταφέρω εδώ ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από ένα εξαιρετικό κείμενο της Γεωργίας Καρβουνάκη με τίτλο e-παραμύθια:

«August έτσι ξεκινούν όλα τα παραμύθια:’….αποστολή αιτημάτων φιλίας, αποδοχή η απόρριψη…απόρριψη …αποδοχή…τι σπουδαίες λέξεις και με πόσες προεκτάσεις!!!!
Και φίλοι…φίλοι παντού ένας κόσμος χωρίς εχθρούς August. Δεν είναι καταπληκτικό? Δε νιώθεις να κινδυνεύεις εδώ, βρίσκεσαι μέσα στο αλεξίσφαιρο κουκούλι σου και ζεις τη ζωή που θα θελες στ’ αλήθεια….
Και σου δίνει μια παντοδυναμία αυτό…το μικρό κλικ, νιώθεις ότι ελέγχεις καταστάσεις σε μια κοινωνία εκατομμυρίων ανθρώπων, καθένας με την ψυχή και το άρωμά του, το χρώμα του, την αύρα του βρίσκεται κάτω από κάθε πλήκτρο σαν σε γκιλοτίνα…άλλος αποκεφαλίζεται κι άλλος παίρνει χάρη από το βασιλιά…εμένα? εσένα? τους εκατομμύρια βασιλιάδες που χειρίζονται το πληκτρολόγιο…κι η ανάσα του καθενός διαρκεί όσο ένα κλικ…Κι είναι ωραίο και ασφαλές, το αίμα που χύνεται καθημερινά είναι άχρωμο, δε λερώνει τους τοίχους, δεν αγριεύεσαι στη θέα του…Ευτυχώς κάποιος άλλος «φίλος» πάντα βρίσκεται εθελοντής να σου παράσχει τις πρώτες βοήθειες η να σου βγάλει ένα επικήδειο όπως σου αρμόζει.
Τι μεγάλο βασίλειο που έχουμε August!!!!!
Πως το κυβερνούμε όμως? Είμαστε καλοί ,συνετοί και φιλεύσπλαχνοι, είμαστε μισητοί κι αναίσθητοι η μήπως αιμοσταγείς με όψη μαντόνας και την κεφαλή των άλλων επί πίνακι?
Όλα παίζουν σ’ αυτό τον πραγματικό εικονικό κόσμο που μπήκαμε. Όλα είναι νόμιμα έως ασυδοσίας. Όλοι – σχεδόν- μειώνουμε τις αντιστάσεις μας με το που περνάμε το κατώφλι κι αγκαλιάζουμε τον κόσμο των άλλων σα να ήταν ο δικός μας χωρίς το σύνορο που πρέπει να μεσολαβεί, August.
August φυσάει ….
Φυσάει και σκορπάει ανθρώπους αναλώσιμους και συναισθήματα αναλώσιμα, εξωραϊσμένα όλα από την απόσταση και την ανωνυμία. Για όλα έχουμε φροντίσει…καρδούλες και χαμόγελα σχηματικά, αγκαλίτσες και γιρλάντες με μακριές ουρές, όλα στην υπηρεσία αυτού που δεν υπάρχει στ’αλήθεια κι αν υπάρχει είναι τόσο σπάνιο και αντιστρόφως ανάλογο με την έκφραση ευαρέσκειας από τα έτοιμα «like».
Τους παίρνει ο άνεμος, φύλλα που κιτρίνισαν μόλις τους μάθαμε καλά, καρποί που ωρίμασαν κι έχασαν τους χυμούς τους κι απόμεινε ξερή η φλούδα έρμαιο του ανέμου.
August, ξέρεις για ποιο πράγμα σου μιλάω….γι αυτό το e-παραμύθι που ζεις και ζω και ζει και ζουν….»

Γεωργία Καρβουνάκη

Μάλλον ολοκληρώνεται κάπως απαισιόδοξα η μεγάλη έρευνα της ομάδας του Σοφιστή με τις ..12 κοπέλες και τα ανθοφόρα κάνιστρα, έτσι για να υπογραμμιστεί για άλλη μια φορά το εξής μήνυμα. Αξιοποίησε τη δυνατότητα για καλύτερες και όχι ανταγωνιστικές ανθρώπινες σχέσεις στο εικονικό, αλλά ποτέ μην ξεχνάς ότι η ζωή βρίσκεται μόνο στο πραγματικό.. Ζήσε τη ζωή και χέσε το νόημα της!(Σοφιστής)

Αγοράστε φίλους στο facebook (1) ΕΔΩ

Αγοράστε φίλους στο facebook (2) ΕΔΩ

Το συγκλονιστικό βίντεο της Θώδη ΕΔΩ